прага́ліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прага́ліна прага́ліны
Р. прага́ліны прага́лін
Д. прага́ліне прага́лінам
В. прага́ліну прага́ліны
Т. прага́лінай
прага́лінаю		 прага́лінамі
М. прага́ліне прага́лінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прага́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Месца, не запоўненае тым, што знаходзіцца вакол яго (напр., невялікая палянка ў лесе, светлая пляма на хмарным небе і пад.).

|| памянш. прага́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прага́ліна ж., в разн. знач. прога́лина, пролы́сина; (незаросшее место — ещё) плеши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прага́ліна, ‑ы, ж.

1. Незарослае дрэвамі месца ў лесе; палянка. На палянках, на прагалінах.. гэтага лесу мы пасвілі кароў або коней. Ермаловіч. // Голае, пазбаўленае покрыву месца на якой‑н. паверхні. Ад белай выкашанай прагаліны аж сюды на ржышча цягнуліся крывыя свежыя зялёныя пракосы. Пташнікаў.

2. Вольнае месца паміж чым‑н. Туман растаў, угары завіднелася шэрае, з сінімі прагалінамі, неба. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прага́ліна ж гл прагал 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прага́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і прагаліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прага́лак, -лку м., см. прага́ліна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glade [gleɪd] n. fml прага́ліна, прага́л; паля́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Líchtung

f -, -en прасе́ка, прага́ліна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прага́лак, ‑лку, м.

Тое, што і прагаліна. Урэшце на прагалак між дрэў унізе выбегла лёгкая паласатая постаць на выгляд быццам падлетка. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)