прагада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Памыліўшыся ў разліках, меркаваннях, аказацца ў нявыгадным становішчы.

Я тут нічога не прагадаў.

|| незак. прага́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагада́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагада́ю прагада́ем
2-я ас. прагада́еш прагада́еце
3-я ас. прагада́е прагада́юць
Прошлы час
м. прагада́ў прагада́лі
ж. прагада́ла
н. прагада́ла
Загадны лад
2-я ас. прагада́й прагада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагада́ць сов. прогада́ть; проигра́ть;

я нічо́га не ~да́ў, калі́ адмо́віўся ад ва́шай прапано́вы — я ничего́ не прогада́л (проигра́л), отказа́вшись от ва́шего предложе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Памыліцца ў разліках, меркаваннях; аказацца ў нявыгадным становішчы; пралічыцца. [Мазавецкі:] — Вы, пане Сурвіла, не думайце, што мы прагадаем, калі збяром на гэтую куплю вялікі гурт. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагада́ць разм. sich verréchnen; féhlschießen* аддз. vi; heréinfallen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прага́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прагадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прага́дваць несов. прога́дывать; прои́грывать; см. прагада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прогада́ть сов.

1. разг. прагада́ць, пралічы́цца, прайгра́ць;

2. (гадать, ворожить в течение какого-л. времени) праваражы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памыліцца, ашукацца, прагадаць, пралічыцца; схібіць, укляпацца, здураваць (разм.); спаткнуцца, скапыціцца, пакаўзнуцца, збіцца (перан.) □ даць маху

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

проигра́ть сов.

1. (в игре) прайгра́ць; прагуля́ць, мног. папрагу́льваць;

проигра́ть ша́хматную па́ртию прайгра́ць (прагуля́ць) ша́хматную па́ртыю;

проигра́ть немно́го де́нег прайгра́ць (прагуля́ць) тро́хі гро́шай;

2. (исполнить, сыграть) прайгра́ць;

проигра́ть вальс Шопе́на прайгра́ць вальс Шапэ́на;

3. (лишиться чего-л., утратить) прайгра́ць, прагада́ць;

проигра́ть суде́бный проце́сс прайгра́ць судо́вы працэ́с;

проигра́ть в чьём-л. мне́нии стра́ціць у чыі́х-не́будзь вача́х;

я ничего́ не проигра́л, отказа́вшись от ва́шего предложе́ния я нічо́га не прагада́ў, калі́ адмо́віўся ад ва́шай прапано́вы;

4. (играть некоторое время) прагуля́ць; (на музыкальном инструменте, на сцене) прайгра́ць;

де́ти весь день проигра́ли на у́лице дзе́ці ўвесь дзень прагуля́лі на ву́ліцы;

мы весь ве́чер проигра́ли в домино́ мы ўвесь ве́чар прагуля́лі ў даміно́;

проигра́ть весь ве́чер на роя́ле прайгра́ць уве́сь ве́чар на рая́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)