прагаво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагаво́раны |
прагаво́раная |
прагаво́ранае |
прагаво́раныя |
| Р. |
прагаво́ранага |
прагаво́ранай
прагаво́ранае |
прагаво́ранага |
прагаво́раных |
| Д. |
прагаво́ранаму |
прагаво́ранай |
прагаво́ранаму |
прагаво́раным |
| В. |
прагаво́раны (неадуш.)
прагаво́ранага (адуш.) |
прагаво́раную |
прагаво́ранае |
прагаво́раныя (неадуш.)
прагаво́раных (адуш.) |
| Т. |
прагаво́раным |
прагаво́ранай
прагаво́ранаю |
прагаво́раным |
прагаво́ранымі |
| М. |
прагаво́раным |
прагаво́ранай |
прагаво́раным |
прагаво́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагаво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагаво́раны |
прагаво́раная |
прагаво́ранае |
прагаво́раныя |
| Р. |
прагаво́ранага |
прагаво́ранай
прагаво́ранае |
прагаво́ранага |
прагаво́раных |
| Д. |
прагаво́ранаму |
прагаво́ранай |
прагаво́ранаму |
прагаво́раным |
| В. |
прагаво́раны (неадуш.)
прагаво́ранага (адуш.) |
прагаво́раную |
прагаво́ранае |
прагаво́раныя (неадуш.)
прагаво́раных (адуш.) |
| Т. |
прагаво́раным |
прагаво́ранай
прагаво́ранаю |
прагаво́раным |
прагаво́ранымі |
| М. |
прагаво́раным |
прагаво́ранай |
прагаво́раным |
прагаво́раных |
Кароткая форма: прагаво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прагаво́раны проговорённый, произнесённый; см. прагавары́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прагаво́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прагаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)