правітамі́ны, ед. правітамі́н, -ну м. провитами́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правітамі́ны, ‑аў; адз. правітамін, ‑у, м.

Рэчывы, з якіх у арганізме жывёлы могуць утварацца вітаміны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правітаміны

т. 12, с. 529

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

правітамі́ны

(ад лац. pro = для + вітаміны)

рэчывы, з якіх у арганізме чалавека і жывёл могуць утварацца вітаміны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

правітамі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правітамі́н правітамі́ны
Р. правітамі́ну правітамі́наў
Д. правітамі́ну правітамі́нам
В. правітамі́н правітамі́ны
Т. правітамі́нам правітамі́намі
М. правітамі́не правітамі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

провитами́ны правітамі́ны, -наў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)