праву́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праву́чваю праву́чваем
2-я ас. праву́чваеш праву́чваеце
3-я ас. праву́чвае праву́чваюць
Прошлы час
м. праву́чваў праву́чвалі
ж. праву́чвала
н. праву́чвала
Загадны лад
2-я ас. праву́чвай праву́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праву́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праву́чваць (каго) несов. проу́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да правучыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правучы́ць, -учу́, -ўчыш, -ўчыць; -ўчаны; зак.

1. каго (што). Пакараць для постраху.

П. дурасліўца.

2. што. Правесці які-н. час, вучачы што-н.

П. урокі ўвесь вечар.

|| незак. праву́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праву́чваць, правучы́ць (пакараць) zuréchtweisen* аддз. vi, den Kopf zuréchtsetzen аддз. (каго-н. D); éine Lektión ertéilen, éinen Dénkzettel verpássen (каго-н. D); Móres léhren (A) (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

проу́чивать несов. праву́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праву́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да правучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)