право́шчваць гл. правашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

право́шчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. право́шчваю право́шчваем
2-я ас. право́шчваеш право́шчваеце
3-я ас. право́шчвае право́шчваюць
Прошлы час
м. право́шчваў право́шчвалі
ж. право́шчвала
н. право́шчвала
Загадны лад
2-я ас. право́шчвай право́шчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час право́шчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

право́шчваць несов. прова́щивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

право́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да правашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́шчваць wáchsen vt; bóhnern vt (падлогу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

правашчы́ць, -вашчу́, -во́шчыш, -во́шчыць; -во́шчаны; зак., што.

Тое, што і праваскаваць.

|| незак. право́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

право́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да правошчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)