право́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. право́джанне
Р. право́джання
Д. право́джанню
В. право́джанне
Т. право́джаннем
М. право́джанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

право́джанне ср., в разн. знач. провожде́ние;

п. су́днаў праз шлю́зы — провожде́ние судо́в че́рез шлю́зы;

п. ча́су — провожде́ние вре́мени

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

препровожде́ние

1. адпраўле́нне, -ння ср.; пасыла́нне, -ння ср.;

2. право́джанне, -ння ср., суправаджэ́нне, -ння ср.;

3. правядзе́нне, -ння ср.; ба́ўленне, -ння ср.;

препровожде́ние вре́мени правядзе́нне (ба́ўленне) ча́су; см. препровожда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)