праве́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праве́йванне праве́йванні
Р. праве́йвання праве́йванняў
Д. праве́йванню праве́йванням
В. праве́йванне праве́йванні
Т. праве́йваннем праве́йваннямі
М. праве́йванні праве́йваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праве́йванне ср. прове́ивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праве́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правейваць — правеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

провева́ние арфава́нне, -ння ср., праарфо́ўванне, -ння ср.; ве́янне, -ння ср., праве́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прове́ивание арфава́нне, -ння ср., праарфо́ўванне, -ння ср.; ве́янне, -ння ср., праве́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)