правасу́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
правасу́дны |
правасу́дная |
правасу́днае |
правасу́дныя |
| Р. |
правасу́днага |
правасу́днай
правасу́днае |
правасу́днага |
правасу́дных |
| Д. |
правасу́днаму |
правасу́днай |
правасу́днаму |
правасу́дным |
| В. |
правасу́дны (неадуш.)
правасу́днага (адуш.) |
правасу́дную |
правасу́днае |
правасу́дныя (неадуш.)
правасу́дных (адуш.) |
| Т. |
правасу́дным |
правасу́днай
правасу́днаю |
правасу́дным |
правасу́днымі |
| М. |
правасу́дным |
правасу́днай |
правасу́дным |
правасу́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
правасу́дны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які адпавядае патрабаванням закона, заснаваны на правасуддзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правасу́ддзе, -я, н.
1. Дзейнасць судовых органаў.
Ажыццяўляць п.
2. Справядлівае рашэнне справы, спрэчак.
Шукаць правасуддзя.
|| прым. правасу́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
правосу́дный книжн. правасу́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)