правартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што (разм.).

1. Не ўсцерагчы, празяваць.

2. і без дап. Правесці які-н. час, вартуючы каго-, што-н.

П. усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правартава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праварту́ю праварту́ем
2-я ас. праварту́еш праварту́еце
3-я ас. праварту́е праварту́юць
Прошлы час
м. правартава́ў правартава́лі
ж. правартава́ла
н. правартава́ла
Загадны лад
2-я ас. праварту́й праварту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час правартава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правартава́ць сов., в разн. знач. прокарау́лить, просторожи́ть, простере́чь;

п. усю́ ноч — прокарау́лить (просторожи́ть, простере́чь) всю ночь;

п. зло́дзея — прокарау́лить (просторожи́ть, простере́чь) во́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Разм.

1. Не ўсцерагчы, празяваць.

2. і без дап. Вартаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правартава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад правартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокарау́лить сов., разг. правартава́ць, прапільнава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просторожи́ть сов., в разн. знач. правартава́ць, прапільнава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)