правакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; незак.

1. каго (што) на што. Падбухторваць на якія-н. дзеянні шляхам правакацыі (у 1 знач.).

2. што. Рабіць правакацыю (у 2 знач.; спец.).

|| зак. справакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. правакава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правакава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праваку́ю праваку́ем
2-я ас. праваку́еш праваку́еце
3-я ас. праваку́е праваку́юць
Прошлы час
м. правакава́ў правакава́лі
ж. правакава́ла
н. правакава́ла
Загадны лад
2-я ас. праваку́й праваку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праваку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правакава́ць несов. провоци́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., каго-што.

1. Падбухторваць на якія‑н. дзеянні шляхам правакацыі (у 1, 2 знач.). [Астапчык:] — Я аднаго зараз баюся: каб не знайшліся гарачыя галовы і не хапіліся за зброю. Во тады будзе бяда! Урад даўно правакаваў на гэта «Грамаду». Машара.

2. Спец. Рабіць правакацыю (у 3, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правакава́ць provozíeren [-vo-] vt;

правакава́ць сва́рку éinen Streit ánfangen*, éinen Streit vom Záun(e) bréchen*;

правакава́ць канфлі́кт éinen Konflíkt heráufbeschwören*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

правакава́ць

(лац. provocare)

1) падбухторваць каго-н. да дзеянняў, якія могуць прывесці да цяжкіх вынікаў;

2) штучна выклікаць якія-н. праяўленні хваробы, напр. прыступ малярыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

справакава́ць гл. правакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

провоци́ровать несов. правакава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правакава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да правакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правакава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад правакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)