правады́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
правады́рка |
правады́ркі |
| Р. |
правады́ркі |
правады́рак |
| Д. |
правады́рцы |
правады́ркам |
| В. |
правады́рку |
правады́рак |
| Т. |
правады́ркай
правады́ркаю |
правады́ркамі |
| М. |
правады́рцы |
правады́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
правады́рка ж. предводи́тельница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предводи́тельница ж. правады́рка, -кі ж.; кіраўні́ца, -цы ж.; важа́к, -ка́ м.; завада́тарка, -кі ж., завада́тай, -тая м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)