прабі́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прабі́рны прабі́рная прабі́рнае прабі́рныя
Р. прабі́рнага прабі́рнай
прабі́рнае		 прабі́рнага прабі́рных
Д. прабі́рнаму прабі́рнай прабі́рнаму прабі́рным
В. прабі́рны (неадуш.)
прабі́рнага (адуш.)		 прабі́рную прабі́рнае прабі́рныя (неадуш.)
прабі́рных (адуш.)
Т. прабі́рным прабі́рнай
прабі́рнаю		 прабі́рным прабі́рнымі
М. прабі́рным прабі́рнай прабі́рным прабі́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прабі́рны спец. проби́рный;

~нае кляймо́ — проби́рное клеймо́;

~ная спра́ва — проби́рное де́ло;

○ п. ка́мень — проби́рный ка́мень;

~ная пала́тка — ист. проби́рная пала́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабі́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прабіравання. Прабірнае кляймо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; незак., што (спец.).

1. Вызначаць колькасць высакароднага металу ў злітках, рудах, сплавах.

2. Ставіць пробу на вырабы з высакародных металаў.

|| наз. прабі́раванне, -я, н.; прым. прабі́рны, -ая, -ае.

П. аналіз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабірны аналіз

т. 12, с. 523

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

probierczy

прабірны;

kamień probierczy — а) тэх. прабірны камень;

пробны камень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

проби́рный прабі́рны;

проби́рное клеймо́ прабі́рнае кляймо́;

проби́рная пала́тка ист. прабі́рная пала́тка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)