прабялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабялю́ прабе́лім
2-я ас. прабе́ліш прабе́ліце
3-я ас. прабе́ліць прабе́ляць
Прошлы час
м. прабялі́ў прабялі́лі
ж. прабялі́ла
н. прабялі́ла
Загадны лад
2-я ас. прабялі́ прабялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прабялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прабялі́ць сов., в разн. знач. пробели́ть;

п. цу́кар — пробели́ть са́хар;

п. дзве гадзі́ны — пробели́ть два часа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑беліць; зак., што.

1. Пафарбаваць белым. // Спец. Падвергнуць спецыяльнай апрацоўцы, каб зрабіць белым. Прабяліць цукар.

2. і без дап. Бяліць некаторы час. Прабяліць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прабяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прабяліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прабельваць — прабяліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабе́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прабельваць — прабяліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пробели́ть сов.

1. (произвести побелку) пабялі́ць, вы́беліць, мног. павыбе́льваць;

2. (отбелить) спец. адбялі́ць;

пробели́ть са́хар адбялі́ць цу́кар;

3. (некоторое время) прабялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)