по́шліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́шліна по́шліны
Р. по́шліны по́шлін
Д. по́шліне по́шлінам
В. по́шліну по́шліны
Т. по́шлінай
по́шлінаю		 по́шлінамі
М. по́шліне по́шлінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́шліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Дзяржаўны грашовы збор для пакрыцця пэўных аперацый.

Мытныя пошліны (на тавары, якія ўвозяцца або вывозяцца). Транзітная п.

|| прым. по́шлінны, -ая, -ае.

П. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́шліна ж. по́шлина;

○ забаро́нныя ~ны — запрети́тельные по́шлины

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́шліна, ‑ы, ж.

Дзяржаўны грашовы збор за тавары, якія ўвозяцца або вывозяцца. Гандлёвая пошліна. Транзітная пошліна. // Грашовы збор за некаторыя аперацыі, паслугі. Успамін пра тое, як .. [Саша і Пётр] колькі дзён назад пайшлі ў сельсавет запісацца і як у іх не аказалася трох рублёў заплаціць пошліну, заўсёды смяшыў іх. Шамякін.

•••

Забаронныя пошліны (тарыфы) — высокія таможныя пошліны, якія перашкаджаюць прывозу якіх‑н. тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пошліна 3/436; 8/521, 562

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

по́шліна жэк, фін. Zoll m -(e)s, Zölle; Ábgabe f -, -n; Gebühr f -, -en, Zóllgebühren pl;

абклада́ць по́шлінай mit Zoll belégen, Zoll auf (A) erhében*;

плаці́ць по́шліну Zoll entríchten [záhlen]; гл. тс. мыта

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

По́шліна ’мыта; дзяржаўны грашовы збор за тавары, якія ўвозяцца або вывозяцца’ (ТСБМ, Бяльк., Юрч. СНЛ), ст.-бел. пошлина, рус. по́шлина, стараж.-рус. пошьлина ’старажытны звычай’, пошьлъ ’старажытны, спрадвечны, звычайны’, літаральна: чьто пошьло есть (Праабражэнскі, 2, 119). Параўн., аднак: взял мець со собою по нашей пошлине (Пісьмо Рыжскай рады XIII ст.), што, паводле Станкевіча (Зб. тв., 1, 368), значыла ’як мы паслалі, загадалі, па нашаму загаду’, якое трэба выводзіць з пасылаць, слаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дзяржаўная пошліна, гл. Пошліна

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВЫВАЗНА́Я ПО́ШЛІНА,

гл. ў арт. Пошліна.

т. 4, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гандлёвая пошліна 7/328

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)