по́шласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. по́шласць
Р. по́шласці
Д. по́шласці
В. по́шласць
Т. по́шласцю
М. по́шласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́шласць, -і, ж.

1. гл. пошлы.

2. мн. -і, -ей. Пошлы выраз, пошлы ўчынак.

Гаварыць пошласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́шласць ж., в разн. знач. по́шлость;

п. паво́дзін — по́шлость поведе́ния;

гавары́ць ~ці — говори́ть по́шлости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́шласць, ‑і, ж.

Уласцівасць пошлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́шлы, -ая, -ае.

Нізкі ў маральных адносінах, безгустоўна-грубы.

П. анекдот.

|| наз. по́шласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́шласць ж

1. (звычайнасць) Geméinheit f -, Níedrigkeit f -; Banalität f -, -en, Pláttheit f -en (банальнасць);

2. (непрыстойнасць) geméiner Áusdruck; níederträchtige Hándlung; Zóte f -, -n;

казаць по́шласці ábgeschmacktes Zeug réden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пашля́ціна, -ы, ж. (разм.).

Што-н. вельмі пошлае, пошласць.

Пляце розную пашляціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вульга́рнасць, ‑і, ж.

Пошласць, грубасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́шлость в разн. знач. по́шласць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pláttheit

f -, -en по́шласць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)