по́шла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́шла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́шла нареч. по́шло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́шло нареч. по́шла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́зам нареч., спец. ю́зом;

машы́на пайшла́ ю. — маши́на пошла́ ю́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губе́рня ж. губе́рния;

пайшла́ піса́ць г.шутл., уст. пошла́ писа́ть губе́рния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

губе́рния ист. губе́рня, -ні ж.;

пошла́ писа́ть губе́рния шутл., уст. пайшла́ піса́ць губе́рня;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тры́чка ‘негатыўна пра жанчыну’: нацягнула короткую споніцу і пошла, бы трычка (Руб.). Няясна; мажліва, дэфармаванае пстрычка (гл.), у тым ліку пра несур’ёзную жанчыну.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пі́ўшвы ’апоўзіны на стозе сена’ (пін., Нар. сл.). Гл. пошла, пошліна ’тс’ з рэгіянальнай заменай о > і і ў пад уплывам паўліна (піўзіна) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бы частица бы; (после гласного) б;

пошёл бы пайшо́ў бы;

пошла́ бы пайшла́ б.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ланды́шчыха ’дужая, мажная жанчына’ (паст., Сл. паўн.-зах.). Утворана ад лантух ’тоўсты, непаваротлівы чалавек’, параўн. шчуч. «Пошла, як лантух — такая громадная баба, тоўстая» (там жа), насуперак А. Грынавецкене (там жа, 616), якая параўноўвае гэту лексему з літ. llnda ’гультай’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)