по́швыркам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́швыркам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́швыркам нареч., разг. швырко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́швырак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́швырак по́швыркі
Р. по́швырка по́швыркаў
Д. по́швырку по́швыркам
В. по́швырак по́швыркі
Т. по́швыркам по́швыркамі
М. по́швырку по́швырках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

швырко́м нареч., разг. по́швыркам, кідко́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́швырак, ‑рку, м.

Разм.

1. Кідок. — Кыш, каб вы павыдыхалі!.. — і ляцяць ад Яначкавага пошвырку ўрассыпную куры і парасяты. Крапіва.

2. у знач. прысл. по́швыркам. Кідком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)