по́цягам, прысл. (разм.).

Цягнучы па зямлі, волакам.

Валаклі лодку п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́цягам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́цягам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́цягам нареч., разг. во́локом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́цягам, прысл.

Разм. Цягнучы, валочачы па зямлі; волакам. Дзе на руках, дзе поцягам яны перанеслі Васіля Іванавіча ў роў. Лынькоў. Раўчук так абмялеў, што мы, параіўшыся, вырашылі цягнуць лодку поцягам па зямлі. Ігнаценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́цягам:

цягну́ць по́цягам schléifend schléppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

во́локом нареч. по́цягам, во́лакам;

тащи́ть во́локом цягну́ць по́цягам (во́лакам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́цяг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́цяг
Р. по́цягу
Д. по́цягу
В. по́цяг
Т. по́цягам
М. по́цягу

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

portage [ˈpɔ:tɪdʒ] n. пераво́зка, перапра́ўка; перапра́ва (судна) по́цягам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

По́валак ’след пахучай прынады, пракладзены з мэтай прывабіць звера’ (гродз., Жыв. НС). Бязафікснае ўтварэнне ад павалакці < валакці (гл.): …курыцу ці якую пташку … цягнуў на вяроўцы па сьнезі, рабіў повалак. Потум на гэтум повалаку расстаўлёў петлі ці пасткі (тамсама); параўн. по́валакам ’поцягам, волакам’ (Жыв. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)