поцелова́ть сов. пацалава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацалава́ць сов. поцелова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плю́снуць сов., однокр., прост., ирон. (поцеловать) чмо́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цмо́кнуць сов., однокр., разг.

1. чмо́кнуть; (языком) щёлкнуть;

2. (поцеловать) чмо́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пацалу́йка ’той, хто любіць цалавацца’ (Нас.), пацалу́йкі ’дзень на пасхальным тыдні, калі дзяўчаты прыходзяць з падарункамі да сваіх павітух’ (маг., віц., Нас.). З рус. поцелуй, якое паходзіць з формы 2‑й асобы загаднага ладу ад поцеловать. Аб суфіксе ‑ка гл. Сцяцко, Афікс. наз., 46; аб суфіксе ‑кі там жа, 48.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чмо́кнуть сов., однокр.

1. (губами) цмо́кнуць;

2. (о чём-л. вязком) чмя́кнуць;

3. (поцеловать) разг. цмо́кнуць, плю́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приложи́ться сов.

1. (приблизиться вплотную чем-л. к чему-л.) прыкла́сці (што);

2. (почтительно поцеловать) пацалава́ць;

3. (нацелиться) злажы́цца, нацэ́ліцца;

4. (выпить) прост. прыкла́сціся;

◊

остально́е прило́жится рэ́шта (аста́тняе) дада́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)