поту́пить сов. апусці́ць, спусці́ць;

поту́пить взгляд апусці́ць во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поту́пленный апу́шчаны, спу́шчаны; з апу́шчанымі вача́мі; з апу́шчанай галаво́й; см. поту́пить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пату́піць, патупі́ць ’апусціць уніз (вочы, галаву)’ (ТСБМ, бялын., Янк. Мат.). Рус. поту́пить (взор) ’тс’. Усх.-бел. — руская ізалекса. Да тупы́ (гл.); пату́піць — г. зн. ’нібы прытупіць погляд’ (Фасмер, 3, 346).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паапуска́ць сов. (о многом)

1. опусти́ть;

2. (наклонить) опусти́ть; склони́ть; (голову — ещё) пону́рить; (бессильно) урони́ть; (взгляд — ещё) поту́пить;

3. (в жидкость, газ и т.п.) опусти́ть, погрузи́ть;

4. опусти́ть, пропусти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апусці́ць сов.

1. опусти́ть;

а. руку́ — опусти́ть ру́ку;

2. (наклонить) опусти́ть; склони́ть; (голову — ещё) пону́рить; (бессильно) урони́ть; (глаза — ещё) поту́пить;

3. (поместить в жидкость, газ и т.п.) опусти́ть, погрузи́ть;

4. (ослабить уход) забро́сить;

а. гаспада́рку — забро́сить хозя́йство;

5. (сделать пропуск) опусти́ть, пропусти́ть;

а. сло́ва — опусти́ть (пропусти́ть) сло́во;

а. ру́кі — опусти́ть ру́ки;

а. кры́лы — опусти́ть кры́лья;

а. нос — пове́сить нос;

а. галаву́ — опусти́ть го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взор

1. (взгляд) по́зірк, -ку м., по́гляд, -ду м.;

оки́нуть взором акі́нуць по́зіркам (азірну́ць);

2. (зрение) зрок, род. зро́ку м.; (глаза) во́чы, род. вачэ́й;

на́шим взорам предста́вилось ужа́сное зре́лище пе́рад на́шымі вача́мі паўста́ла жахлі́вае відо́вішча;

обрати́ть на кого́-л., на что́-л. все взоры перен. звярну́ць на каго́е́будзь, на што-не́будзь усе́ по́зіркі;

поту́пить взор апусці́ць во́чы;

впе́рить взор утаро́піцца;

изме́рить взо́ром зме́раць во́кам (по́зіркам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)