по́тайкам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́тайкам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́тайкам нареч. тайко́м, укра́дкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́тайкам, прысл.

Тое, што і тайком. Пісару здавалася, што яго жонка потайкам сустракаецца з прыгожым Івашом. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́тайкам прысл. разм. himlich, im Gehimen; insgehim; im Stllen (цішком, крадком)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́тайкі нареч., см. по́тайкам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tajnie

тайна, сакрэтна; употай, потайкам, тайком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

клу́мачак, ‑чка, м.

Памянш. да клумак; маленькі клумак. На другі дзень, ранічкаю, Насця з клумачкам у руках потайкам пакінула свой хутар. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дслух, ‑у, м.

Абл. Падслухванне. Цімоха агортвае страх: А што, калі стане вядома, Як потайкам ён па начах Выходзіць на подслухі з дому? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заадрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Разм. Напісаць адрас на пісьме, пасылцы і пад. Скончыўшы пісьмо, Андрэй заадрасаваў яго і потайкам падкінуў у Сымонаў чамадан. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вта́йне нареч.

1. (тайно) упо́тай, упо́тайкі, по́тайкам, тайко́м;

2. (в глубине души) у глыбіні́ душы́, упо́тай, упо́тайкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)