поселя́ть несов.

1. сялі́ць, пасяля́ць;

2. перен. се́яць; (возбуждать, вызывать в ком-л.) выкліка́ць;

поселя́ть вражду́ се́яць варо́жасць;

поселя́ть трево́гу выкліка́ць (се́яць) трыво́гу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сялі́ць несов. сели́ть, поселя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасяля́ць несов.

1. поселя́ть;

2. вселя́ть;

1, 2 см. пасялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поселя́ться

1. пасяля́цца;

2. страд. сялі́цца; пасяля́цца, се́яцца; выкліка́цца; см. поселя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посели́ть сов.

1. пасялі́ць;

2. перен. пасе́яць; (возбудить, вызвать в ком-л.) вы́клікаць; см. поселя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызыва́ць несов.

1. вызыва́ть;

2. (на соревнование и т.п.) вызыва́ть;

3. выма́нивать, вызыва́ть;

1-3 см. вы́зваць 1-3;

4. (способствовать появлению чего-л.) вызыва́ть, возбужда́ть; внуша́ть; (класть начало — ещё) порожда́ть, зарожда́ть, роня́ть; поселя́ть; сели́ть; (что-л. нежелательное — ещё) навлека́ть; см. вы́зваць 4;

5. причиня́ть; вызыва́ть; см. вы́зваць 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)