по́ручні, ед. по́ручань, -чня м. по́ручни, пери́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ручні, ‑яў; адз. поручань, ‑чня, м.

1. Прут, брусок на трапах, пры дзвярах вагона і пад., за якія трымаюцца рукамі пры спуску, пад’ёме; парэнчы. Наташа схавалася ў пад’ездзе чужога дома і прытулілася да поручняў на лесвіцы. Гарбук.

2. Апора для рук у крэсле, калясцы і пад. [Андрыяну Цітавічу] нязвычна было ў сваім кабінеце сядзець з боку стала, не на сваім вышліфаваным крэсле з поручнямі. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ручні мн Geländer n -s, -;

по́ручн ле́свіцы Tréppengeländer n;

без по́ручняў geländerlos; гл тс парэнчы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

По́ручні ’апора для рук, парэнчы’ (ТСБМ). З рус. по́ручни, параўн. адпаведнік для апошняга поручы ’тс’ (Некр. і Байк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

по́ручань

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́ручань по́ручні
Р. по́ручня по́ручняў
Д. по́ручню по́ручням
В. по́ручань по́ручні
Т. по́ручнем по́ручнямі
М. по́ручні по́ручнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

balustrade [ˌbæləˈstreɪd] n. балюстра́да; парапе́т; по́ручні, парэ́нчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

parapet [ˈpærəpɪt, ˈpærəpet] n. archit. парапе́т; по́ручні, парэ́нчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

балюстра́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́д, ж.

Поручні з фігурнымі слупкамі, што ўпрыгожваюць балконы, тэрасы, галерэі, лесвіцы.

Б. веранды.

|| прым. балюстра́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -ла́дзь; -джаны; зак. (разм.).

1. што. Зрабіць паверхню чаго-н. гладкай, роўнай; збольшага апрацаваць.

А. поручні.

2. каго. Адкарміць, зрабіць гладкім.

А. парсюка.

|| незак. абгла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зве́сіцца, зве́шуся, зве́сішся, зве́сіцца; зак.

1. Перагнуўшыся цераз што-н., нахіліцца ўніз.

З. цераз поручні.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нізка схіліцца, апусціцца.

Галіны звесіліся да зямлі.

|| незак. зве́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)