пору́ха уст., обл.

1. (вред) шко́да, -ды ж.; (убыток) стра́та, -ты ж.;

2. (беда, неприятность) бяда́, -ды́ ж., непрые́мнасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поруха

Том: 27, старонка: 37.

img/27/27-037_0192_Поруха.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)