поруга́ть сов.

1. (побранить) пала́яць; пасвары́цца (на каго);

2. (опозорить, надругаться) аганьбава́ць, знява́жыць; знясла́віць, збэ́сціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́яць сов. поруга́ть, побрани́ть, пробра́ть;

п. за спазне́ннепоруга́ть (побрани́ть, пробра́ть) за опозда́ние;

п. кні́гупоруга́ть кни́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поха́ять сов., прост. пага́ніць; (поругать) пала́яць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накрыча́ць сов.

1. (поругать) накрича́ть, наора́ть;

2. (нашуметь) наора́ть, нашуме́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насвары́цца сов.

1. наруга́ться, набрани́ться;

2. (на каго) поруга́ть (кого), побрани́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папакрыча́ць сов. (долго, неоднократно)

1. покрича́ть; поора́ть; повопи́ть;

2. пошуме́ть, погалде́ть;

3. покрича́ть; поруга́ть, побрани́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвары́цца сов.

1. поссо́риться; поруга́ться, повздо́рить;

2. рассо́риться;

3. (со всеми, со многими) перессо́риться;

4. (на кого) поруга́ть (кого), побрани́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)