по́пельнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | по́пельнік | по́пельнікі | 
		
			| Р. | по́пельніка | по́пельнікаў | 
		
			| Д. | по́пельніку | по́пельнікам | 
		
			| В. | по́пельнік | по́пельнікі | 
		
			| Т. | по́пельнікам | по́пельнікамі | 
		
			| М. | по́пельніку | по́пельніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
по́пельнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | по́пельнік | по́пельнікі | 
		
			| Р. | по́пельніка | по́пельнікаў | 
		
			| Д. | по́пельніку | по́пельнікам | 
		
			| В. | по́пельніка | по́пельнікаў | 
		
			| Т. | по́пельнікам | по́пельнікамі | 
		
			| М. | по́пельніку | по́пельніках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)