по́нча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. по́нча по́нча
Р. по́нча по́нча
Д. по́нча по́нча
В. по́нча по́нча
Т. по́нча по́нча
М. по́нча по́нча

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́нча нескл., н.

Кароткі суцэльны плашч з прамавугольнага кавалка тканіны або вязаны, які надзяваецца цераз галаву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́нча нескл., ср. по́нчо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́нча

(ісп. poncho)

індзейскі чатырохвугольны плашч з грубай тканіны з выразам пасярэдзіне для галавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

по́нчо по́нча нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poncho [ˈpɒntʃəʊ] n. по́нча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)