пінг-по́нг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пінг-по́нг
Р. пінг-по́нга
Д. пінг-по́нгу
В. пінг-по́нг
Т. пінг-по́нгам
М. пінг-по́нгу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пінг-по́нг, -а, м.

Настольны тэніс.

|| прым. пінг-по́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пінг-по́нг м., спорт. пинг-по́нг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пинг-по́нг спорт. пінг-по́нг, род. пінг-по́нга м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пінг-понг, гл. Настольны тэніс

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пінг-понг

т. 12, с. 362

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пінг-по́нг, ‑а, м.

Спартыўная гульня, пры якой фанернымі ракеткамі перакідваюць цэлулоідныя мячыкі цераз нацягнутую ўпоперак вялікага стала сетку; настольны тэніс.

[Англ. ping-pong.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пінг-по́нг спарт. Tíschtennis n -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пінг-по́нг

(англ. ping-pong)

спартыўная гульня маленькім мячом, які перакідваецца ракеткай цераз нацягнутую ўпоперак стала сетку; настольны тэніс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пінг-по́нг

(англ. ping-pong)

настольны тэніс.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)