тэт-дэ-по́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэт-дэ-по́н тэт-дэ-по́ны
Р. тэт-дэ-по́на тэт-дэ-по́наў
Д. тэт-дэ-по́ну тэт-дэ-по́нам
В. тэт-дэ-по́н тэт-дэ-по́ны
Т. тэт-дэ-по́нам тэт-дэ-по́намі
М. тэт-дэ-по́не тэт-дэ-по́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

У Пон Ня 2/337

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тэт-дэ-по́н

(фр. tête de pont, ад tête = галава + pont = мост)

умацаванне на беразе воднай перашкоды для прыкрыцця пераправы войск цераз мост.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перапо́на, -ы, мн. -ы, -по́н, ж.

Тое, што стрымлівае доступ куды-н.

П. для затрымання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)