поме́та паме́та, -ты ж.;

граммати́ческая поме́та граматы́чная паме́та;

стилисти́ческая поме́та стылісты́чная паме́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помета

Том: 26, старонка: 260.

img/26/26-260_1439_Помета.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

паме́та ж. поме́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

значок м. значо́к, -чка́ м.; (помета — ещё) паме́та, -ты ж., ме́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

значо́к, -чка́ м.

1. значо́к;

2. (условная помета) значо́к, ме́тка ж.;

паста́віць ~чкі́ на паля́х кні́гі — поста́вить значки́ (ме́тки) на поля́х кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзна́ка ж.

1. (помета на чём-л.) отме́тка; обозначе́ние ср.;

2. (примета) при́знак м.;

не пака́зваць ~к жыцця́ — не подава́ть при́знаков жи́зни;

3. (балл) отме́тка;

4. (заслуга, отмеченная наградой) отли́чие ср.;

дыпло́м з ~кай — дипло́м с отли́чием;

5. (признак, предвещающий что-л.) предзнаменова́ние ср.;

гэ́та ке́пская а. — э́то плохо́е предзнаменова́ние;

6. (знак на каком-л. предмете) заме́тка; отме́тка;

рабі́ць ~кі на дрэ́вах — де́лать заме́тки (отме́тки) на дере́вьях

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)