пома́да пама́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пама́да ж. пома́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пама́да ’пахучая касметычная мазь’ (ТСБМ). З рус. пома́да ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 79), якое праз ням. Pomade < франц. pommade < pommata < лац. pōmum ’яблык’, таму што для вырабу памады першапачаткова ўжываліся яблыкі (Фасмер, 3, 322; там жа і літ-ра).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

губны́ в разн. знач. губно́й;

а́я пама́да — губна́я пома́да;

г. гармо́нік — губна́я гармо́ника (гармо́шка);

~ныя гу́кілингв. губны́е зву́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)