по́лісны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́лісны по́лісная по́ліснае по́лісныя
Р. по́ліснага по́ліснай
по́ліснае		 по́ліснага по́лісных
Д. по́ліснаму по́ліснай по́ліснаму по́лісным
В. по́лісны (неадуш.)
по́ліснага (адуш.)		 по́лісную по́ліснае по́лісныя (неадуш.)
по́лісных (адуш.)
Т. по́лісным по́ліснай
по́ліснаю		 по́лісным по́ліснымі
М. по́лісным по́ліснай по́лісным по́лісных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́лісны фин. по́лисный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да поліса ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́лисный фин. по́лісны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)