по́лымны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́лымны по́лымная по́лымнае по́лымныя
Р. по́лымнага по́лымнай
по́лымнае		 по́лымнага по́лымных
Д. по́лымнаму по́лымнай по́лымнаму по́лымным
В. по́лымны (неадуш.)
по́лымнага (адуш.)		 по́лымную по́лымнае по́лымныя (неадуш.)
по́лымных (адуш.)
Т. по́лымным по́лымнай
по́лымнаю		 по́лымным по́лымнымі
М. по́лымным по́лымнай по́лымным по́лымных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́лымны пла́менный;

~ная печ — тех. пла́менная печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лымны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і палымяны. Мы крочым! Дарэмна па цёмных кутках Скуголіць падбрэхічаў зграя. З дарогі не звернем — Наш полымны сцяг Планеце шляхі азарае. «Вожык».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́лымя, -я, н.

Агонь, які ўзнімаецца над тым, што гарыць.

Языкі полымя.

П. партызанскай барацьбы (перан., высок.: уздым.).

|| прым. по́лымны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)