полацъ

Том: 26, старонка: 112.

img/26/26-112_0578_Полацъ.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Пала́ц ’вялікі, раскошны, багаты будынак’. З польск. pałac ’тс’ (Кюнэ, Poln., 86), якое праз італ. palazzo з лац. palātium (Брукнер, 392). Ст.-бел. палацъ, полацъ < польск. pałac (Булыка, Запазыч., 234).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)