по́крыўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -рывак, ж.

Кавалак матэрыялу для пакрывання чаго-н.

Цырашовая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́крыўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́крыўка по́крыўкі
Р. по́крыўкі по́крывак
Д. по́крыўцы по́крыўкам
В. по́крыўку по́крыўкі
Т. по́крыўкай
по́крыўкаю
по́крыўкамі
М. по́крыўцы по́крыўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́крыўка ж.

1. покрыва́ло ср.;

2. см. на́крыўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́крыўка, ‑і, ДМ ‑крыўцы; Р мн. ‑крывак; ж.

1. Кавалак тканіны або іншага матэрыялу, прызначаны для пакрывання чаго‑н. Іліко падышоў да стала і зняў з яго вялікі кошык. На дне, пад цыратавай покрыўкай, нешта было. Самуйлёнак.

2. Рызінавы чахол, які надзяваецца на камеру; пакрышка.

3. Тое, што і накрыўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́крыўка ж Dcke f -, -n; Schlier m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

covering [ˈkʌvərɪŋ] n. на́крыўка, по́крыўка, чахо́л, абало́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́кладка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Покрыўка кнігі, сшытка і пад. Вокладка з кардону. Каленкоравая вокладка. Кніга без вокладкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чахо́л, -хла́, мн. -хлы́, -хло́ў, м.

1. Покрыўка з тканіны або іншага матэрыялу, зробленая па форме якога-н. прадмета для захавання яго ад псавання, забруджвання і пад.

Ч. на канапу.

2. Падкладка з больш шчыльнай, непразрыстай тканіны пад лёгкай, празрыстай сукенкай.

|| памянш. чахо́льчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. чахо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dekiel

м.

1. накрыўка; покрыўка;

2. муз. дэка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

okrycie

н.

1. пакрыццё, накрыўка, покрыўка;

2. верхняя вопратка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)