покоря́ть несов. (подчинять) пакара́ць; (завоёвывать) заваёўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакара́ць I сов. (подвергнуть наказанию) наказа́ть; покара́ть

пакара́ць II несов.

1. покоря́ть, подчиня́ть;

2. (внушать симпатию) покоря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покоря́ться

1. пакара́цца, скара́цца; см. покори́ться;

2. страд. пакара́цца; заваёўвацца; см. покоря́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваёўваць несов.

1. (подчинять при помощи военных действий) завоёвывать, покоря́ть;

2. перен. завоёвывать;

1, 2 см. заваява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подчиня́ть несов.

1. (покорять) пакара́ць;

2. (ставить в зависимость) падпарадко́ўваць;

подчиня́ть своё поведе́ние устано́вленным пра́вилам падпарадко́ўваць свае́ паво́дзіны вы́значаным пра́вілам;

подчиня́ть кого́-л. своему́ влия́нию падпарадко́ўваць каго́е́будзь свайму́ ўплы́ву;

подчиня́ть зако́ну падпарадко́ўваць зако́ну;

3. (ставить под непосредственное руководство — по службе, работе) паднача́льваць;

4. грам. падпарадко́ўваць;

одно́ гла́вное предложе́ние мо́жет подчиня́ть себе́ не́сколько прида́точных адзі́н гало́ўны сказ мо́жа падпарадко́ўваць сабе́ не́калькі дада́ных;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)