покопа́ть сов., разг. пакапа́ць, (много, долго, неоднократно) папако́пваць, папакапа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакапа́ць сов.

1. (нек-рое время) поры́ть, покопа́ть;

2. (всё, многое) изры́ть;

3. (во множестве) вы́рыть;

4. (картофель) убра́ть, вы́копать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)