по́кер, -а, м.

Від азартнай гульні ў карты.

|| прым. по́керны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́кер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́кер
Р. по́кера
Д. по́керу
В. по́кер
Т. по́керам
М. по́керы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́кер ж., карт. по́кер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́кер карт. по́кер, -ра м., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́кер, ‑а, м.

Від гульні ў карты.

[Англ. poker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́кер м карт Pókerspiel n -(e)s, -e;

гуля́ць у по́кер pókern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́кер

(англ. poker)

від гульні ў карты, у якой прымаюць удзел ад 2 да 6 асоб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

блеф, ‑у, м.

Выдумка, падман з мэтай выхвалення або запалохвання (ад назвы прыёму картачнай гульні ў покер).

[Англ. bluff.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

poker

м. покер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poker​1 [ˈpəʊkə] n.

1. по́кер (картачная гульня)

2. качарга́; інструме́нт для шурава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)