по́йнтэр, ‑а, м.

Парода вялікіх паляўнічых сабак з кароткай гладкай шэрсцю.

[Англ. pointer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́йнтэр

(англ. pointer, ад point = паказваць напрамак)

парода вялікіх паляўнічых сабак з кароткай гладкай поўсцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pointer

м. пойнтэр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pointer

[ˈpɔɪntər]

n.

1) паказа́льнік -а m.; стрэ́лка f. (гадзі́ньніка)

2) informal інфарма́цыя, пара́да f

3) по́йнтэрm., вы́жал -ла m. (паро́да паляўні́чых саба́каў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЫ́ЖЛЫ,

група парод паляўнічых сабак. Паходзяць ад стараж. сабак Зах. і Паўд. Еўропы. Пашыраны ва ўсіх краінах свету. Выкарыстоўваюцца для палявання на балотную, стэпавую і палявую дзічыну, радзей на звера. Выжлаў падзяляюць на астраўных англ. (пойнтэр і сетэры — англ., ірландскі і шатландскі, або гардон) і кантынентальных (ням. каратка-, даўга- і цвердашэрсная выжла, чэшскі фаўсек, венгерская і вял. мюнстэрлендэрская выжла і інш.).

Мускулістыя і зграбныя сабакі, выш. ў карку 53—67 см, характэрны алюр — галоп.

Для кантынентальных парод найб. уласціва гнаць дзічыну па крывавым следзе ўголас. Масць разнастайная, у залежнасці ад пароды. Астраўных выжлаў трымаюць як дэкар.-пакаёвых.

т. 4, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)