по́йнтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода караткашэрсных вялікіх паляўнічых сабак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́йнтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́йнтар по́йнтары
Р. по́йнтара по́йнтараў
Д. по́йнтару по́йнтарам
В. по́йнтара по́йнтараў
Т. по́йнтарам по́йнтарамі
М. по́йнтары по́йнтарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́йнтар м. (порода собак) по́йнтер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́йнтер (порода собак) по́йнтар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pointer [ˈpɔɪntə] n.

1. infml намёк; пара́да; падка́зка

2. ука́зка

3. паказа́льнік; стрэ́лка (вымяральнага прыбора)

4. по́йнтар (парода паляўнічых сабак)

5. comput. паказа́льнік, спасы́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)