по́зна, пазне́й, прысл.
1. Пад канец або пасля якога-н. часу.
Вярнуўся п. ўночы.
2. Не ў тэрмін, пасля ўстаноўленага ці патрэбнага часу.
Заявы падаваць ужо п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
по́зна нареч. безл., в знач. сказ. по́здно;
◊ лепш по́зна, як ніко́лі — лу́чше по́здно, чем никогда́;
хто п. хо́дзіць, той сам сабе́ шко́дзіць — посл. по́зднему го́стю — ко́сти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
по́зна,
1. прысл. Пад канец якога‑н. часу, калі прайшла большая частка яго. Госці разышліся позна ўночы, але Мікола не адразу лёг спаць. Краўчанка.
2. безас. у знач. вык. Пра позні час. Было ўжо і сапраўды позна, і Салаўёў не стаў затрымліваў сябра. Шахавец.
3. прысл. Пасля звычайнага, устаноўленага часу. Участак быў засеяны позна, у чэрвені, і цяпер авёс толькі пачаў выходзіць у трубку. Асіпенка. Міхалка ўстаў позна, ніхто яго не турбаваў. Чорны.
4. безас. у знач. вык. Аб прапушчаным зручным моманце. Толя з Міхасём убачылі .. [салдат] зусім блізка — метраў за трыста, на дарозе. Уцякаць было позна. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́зна прысл spät;
по́зна ўве́чары spät am Ábend;
ра́на або́ по́зна über kurz oder lang;
◊ ле́пей по́зна, чым ніко́лі bésser spät als nie(mals);
хто по́зна прыязджа́е, той ко́сці абгрыза́е ≅ wer zulétzt kommt, sitzt hínter der Tür; wer zu spät kommt, den bestráft das Lében
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пазна... (гл. позна...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «позна...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: пазнаспеласць, пазнаспелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
позна... (а таксама пазна...).
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) позні (у 1 знач.), напр.: познаантычны, познарэнесансны; позналедніковы (перыяд);
2) позні (у 3 знач.), напр., познавыспяваючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
запо́зна, прысл. (разм.).
Занадта позна.
Вярнуцца дамоў з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
по́здно
1. нареч. по́зна;
2. безл., в знач. сказ. по́зна;
◊
лу́чше по́здно, чем никогда́ лепш по́зна, чым ніко́лі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
сябры́на, -ы, ж. (разм.).
1. Кола, асяроддзе сяброў.
2. Сяброўская бяседа з пачастункам.
С. скончылася позна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ра́на², ране́й, прысл.
1. Раніцай, уранні.
З вечара да рана (наз.).
2. Раннім часам; пра ранні час.
Прыехаць вельмі р.
3. Да ўстаноўленага або патрэбнага часу.
Р. вярнуцца дадому.
Р. легчы спаць.
◊
Рана ці позна, рана-позна — калі-н. (пра тое, што абавязкова павінна здарыцца).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)