пожра́ть сов.

1. (съесть) з’е́сці; груб. пажра́ць, пажэ́рці;

2. перен. (поглотить) паглыну́ць;

3. перен. (об огне, пламени) пажра́ць, пажэ́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажра́ць сов. пожра́ть;

саранча́ ~ра́ла пасе́вы — саранча́ пожра́ла посе́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́жранный

1. з’е́дзены; пажра́ны, пажо́рты;

2. паглыну́ты;

3. пажра́ны, пажо́рты; см. пожра́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поглоти́ть сов. паглыну́ць; (съесть) з’е́сці; (пожрать) пажэ́рці; (вобрать, впитать) увабра́ць; (впить) упі́ць; (всосать) усмакта́ць; (отнять) адня́ць, адабра́ць; (увлечь) захапі́ць; см. поглоща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)