пожило́й пажылы́, паджы́лы, у гада́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажылы́ пожило́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пажылы́ ’немалады, у гадах’. Рус. пожило́й, польск. pożyły ’тс’. Да пажыць, першапачаткова дзеепрыметнік на ‑л‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́тушка

1. (мать) уст., фольк. ма́ці, род. ма́ці и ма́церы ж., мату́ля, -лі ж.;

2. (в обращении к пожилой женщине) разг., уст. ма́ці, род. ма́ці, ма́церы ж., ма́тухна, -ны ж.;

3. (жена священника, монахиня) прост., уст. ма́тушка, -кі ж.;

◊

ма́тушки (мои́), ма́тушки све́ты! межд. ма́тухны мае́!;

по ма́тушке обруга́ть абмацюка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)