пожи́ва разг. пажы́ва, -вы ж., спажы́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пожива

Том: 25, старонка: 380.

img/25/25-380_2012_Пожива.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

спажы́ва ж.

1. разг. пожи́ва; добы́ча;

шука́ць ~вы — иска́ть пожи́вы;

2. пита́ние ср., пи́ща;

3. перен. пи́ща;

с. для ро́зуму — пи́ща для ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажы́ва ж.

1. пожи́ва;

2. перен. пи́ща;

дава́ць ~ву чаму́-не́будзь — дава́ть пи́щу чему́-л.;

духо́ўная п. — духо́вная пи́ща;

п. для ро́зуму — пи́ща для ума́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)