пожа́рник пажа́рнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажа́рнік м. пожа́рник, пожа́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажа́рны

1. прил. пожа́рный;

2. в знач. сущ. пожа́рный, пожа́рник;

◊ у ~ым пара́дку — в пожа́рном поря́дке;

на ўся́кі п. вы́падак — на вся́кий пожа́рный слу́чай

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)