-поды, -подыі

(гр. pus, podos = нага)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «канечнасць», «органы перамяшчэння».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

по́дый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́дый по́дыі
Р. по́дыя по́дыяў
Д. по́дыю по́дыям
В. по́дый по́дыі
Т. по́дыем по́дыямі
М. по́дыі по́дыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парапо́дыі

(ад пара- + -подыі)

парныя бакавыя вырасты сегментаў тулава кольчатых чарвей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рызапо́дыі

(ад гр. rhiza = корань + -подыі)

тонкія протаплазматычныя ніці — псеўдаподыі форамініфераў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

філапо́дыі

(ад гр. phyle = від + -подыі)

ніцепадобныя, не злучаныя паміж сабой псеўдаподыі некаторых саркодавых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ганапо́дыі

(ад гр. gone = семя + -подыі)

змененыя ногі некаторых членістаногіх і плаўнікі рыб, якія прымаюць удзел у капуляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псеўдапо́дыі

(ад псеўда- + -подыі)

часовыя тонкія адросткі пратаплазмы, якія выпускаюцца целам шматлікіх прасцейшых жывёл, напр. амёб, для перамяшчэння і захоплівання ежы; псеўданожкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)