по́дсціл

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́дсціл
Р. по́дсцілу
Д. по́дсцілу
В. по́дсціл
Т. по́дсцілам
М. по́дсціле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́дсціл, -у, м.

1. гл. падаслаць².

2. Тое, што падаслана.

Салома на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дсціл, -лу м. подсти́лка ж.; подсти́л;

сало́ма на п. — соло́ма для подсти́лки;

махавы́ п. у ле́се — мохова́я подсти́лка в лесу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дсціл, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсцілаць — падаслаць ​2.

2. Тое, што падаслана, падкладзена пад што‑н. Бетон згружалі на дашчаны подсціл. Хадкевіч. [Гарвась] скалупвае дзеркачом гразь з падэшваў ботаў, доўга трэ іх аб яловы подсціл і ўзнімаецца на прыступкі. Хадановіч. // Салома, сухое лісце і пад., якімі падсцілаюць жывёлу. — Саломы? — перапытала .. [Калініха]. — Паўтара цэнтнера! Ну малайчына, сынок! Подсцілу няма, парсюкі і карова хутка ў гнаі будуць плаваць. Чарнышэвіч. Пахла завялая свірэпка на дварах, яе прыносілі ад праполатых палёў на подсціл жывёле. Лупсякоў.

3. Пласт апалых лісцяў, хвоі і пад., якія пакрываюць зямлю ў лесе. Над намі зялёныя кроны высокіх дрэў, пад намі — цёплы мох і подсціл з хваінак і лісця. Гарбук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дсціл м. Únterlage f -, -n; Streu f -, -en (для жывёлы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лясны подсціл

т. 9, с. 430

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

падасла́ць², падсцялю́, падсце́леш, падсце́ле; падсцялі́; падасла́ны; зак., што.

Паслаць пад што-н.

П. пярыну.

|| незак. падсціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. по́дсціл, -у, м., падсці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падсціла́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дсцілка ж., см. по́дсціл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адо́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, мн.

Подсціл з галля, жэрдак, на які кладуць стог; стажар’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсти́л по́дсціл, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)