подноше́ние ср.

1. (действие) паднашэ́нне, -ння ср., паднясе́нне, -ння ср.;

2. (угощение) частава́нне, -ння ср.; (подавание) падава́нне, -ння ср.;

3. (дарение) дарэ́нне, -ння ср.;

4. (дар) дар, род. да́ру м.; (подарок) падару́нак, -нка м.; гасці́нец, -нца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подношение

Том: 25, старонка: 259.

img/25/25-259_1376_Подношение.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

паднашэ́нне ср. подноше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паднясе́нне ср.

1. (действие) поднесе́ние; подноше́ние;

2. (вещь, поднесённая кому-л. в подарок) подноше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падару́нак, -нка м. пода́рок; приноше́ние, подноше́ние, преподноше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарэ́нне ср. даре́ние, приноше́ние; поднесе́ние, подноше́ние, преподнесе́ние, преподноше́ние; см. дары́ць I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гасці́нец I, -нца м. пода́рок; подноше́ние ср.

гасці́нец II, -нца м. больша́к, тракт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падно́сіць несов.

1. (да каго, чаго, к каму, чаму) подноси́ть (к кому, чему); см. падне́сці 1;

2. (помогать нести) подноси́ть;

3. (делать подношение) подноси́ть, преподноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sero est in periculis consilium quaerere

Позна шукаць параду ў час небяспекі.

Поздно искать совет во время опасности.

бел. He тады сабак карміць, як на паляванне ісці. Не тады вучыцца плаваць, як вада ў рот цячэ.

рус. Не тогда кормить да поить, когда корову доить. Поздно щуке на сковороде вспоминать о воде. Схватился Савва, как жена сшила саван.

фр. Après fait ne vaut souhait (После дела не стоит спрашивать совета).

англ. It is late to seek advice after you have run into danger (Попав в беду, поздно спрашивать совета).

нем. Unzeitige Gabe ist nicht dankenswert (Несвоевременное подношение недостойно благодарности).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

дар (род. да́ру) м.

1. дар, приноше́ние ср.; пода́рок, подноше́ние ср.; преподноше́ние ср.;

2. (талант, способности) дар;

3. только мн., церк. дары́;

◊ бо́жы д. — бо́жий дар; благода́ть; ниспосла́ние госпо́дне;

д. за д. — услу́га за услу́гу;

д. сло́ва — дар сло́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)