по́дласць, -і, ж.

1. гл. подлы.

2. Подлы ўчынак.

Зрабіць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́дласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. по́дласць
Р. по́дласці
Д. по́дласці
В. по́дласць
Т. по́дласцю
М. по́дласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́дласць ж. по́длость, ни́зость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́дласць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і якасць подлага. Валодзя Полаз на поўны голас філасофстваваў аб подласці людзей, якія пішуць ананімныя пісьмы. Шамякін.

2. Подлы ўчынак. [Туравец] думаў пра ўцекача з нянавісцю і пагардай, бо лічыў, што няма большай подласці, чым кінуць у цяжкую хвіліну таварышаў. Мележ. [Шкуранкоў:] Ніякай подласці я яшчэ не зрабіў. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дласць ж Schurkeréi f -; Geméinheit f -; Níederträchtigkeit f -e, -en (нізасць);

зрабі́ць по́дласць éine Geméinheit begéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́длы, -ая, -ае.

Нізкі ў маральных адносінах, несумленны.

П. чалавек.

П. ўчынак.

|| наз. по́дласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мярзо́та, -ы, ДМ -зо́це, ж. (разм.).

Тое, што выклікае агіду; подласць.

Мярзотай займацца не буду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́длость по́дласць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́дличать сов., разг. зрабі́ць по́дласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

turpitude [ˈtɜ:pɪtju:d] n. fml ні́засць, по́дласць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)